Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be

  De Tankenberg, Oldenzaal / Lutte

De Tankenberg vind je net buiten Oldenzaal in Lutte aan de Tankenbergweg  (Zie OpenStreetMap.org).
De naam Tankenberg is afgeleid van het woord Tange wat 'zandheuvel ' betekend.
De Tankenberg is met haar ruim 80 meter het hoogste punt van Overijssel, met goed weer zou je vanuit het koepeltje tot in Duitsland kunnen kijken. In 1844 werd er een koepeltje op de Tankenberg gebouwd in opdracht van de oud-burgemeester van Oldenzaal; J.F. Peese Binkhorst.
Dit koepeltje werd in 1955 vervangen door het huidige koepeltje. Er zijn geen vermeldingen in oude teksten gevonden, geen oude overleveringen gevonden en er zijn geen archeologische vondsten gedaan die verwijzen naar een ouder tempeltje op en/of rond de Tankenberg.
 (Bronnen: Dingeldein Blz.125-126,  Etymologiebank.nl,  Stamboomonderzoek.com  & Wikipedia).

Vanaf station Oldenzaal heb ik het fietsknooppunten netwerk gevolgd: 64 - 63 - 73,
nog geen drie kilometer vanaf het station naar het koepeltje op de Tankenberg.
Onderweg kom je ook langs de Plechelmuskerk te Oldenzaal.



Sagen en Legenden
De Tankenberg is omgeven door vele oude sagen en legenden.
In deze verhalen horen we over Witte Wieven die waargenomen zijn op de hellingen van de Tankenberg  (Sinninghe Blz.17,40).
Vlak bij het hoogste punt van de Tankenberg staan enkele eiken­strui­ken, die als "het heilig buske" bekend zijn. Men heeft ver­schil­len­de malen de bijl in dat eikenhakhout gezet, doch de stuiken groeiden altijd weer aan  (Buter Blz.114,  Sinninghe Blz.246).
Aan de noordkant van de Tankenberg huisden ook aardmannetjes, die ooit een slechte burgemeester onder de Oldenzaalse steen hebben begraven  (Buter Blz.121,  Sinninghe Blz.25).

In de Walpurgisnacht (30 April) zouden heksen zich rond deze grote steen verzameld hebben, die toen nog op de helling van de Tankenberg lag. Uit de diepe groeven en kloven van deze grote steen kwam bier die door de heksen gedronken werd.
Ook op andere nachten kwamen hier heksen, zag men een lichtglans om de steen en meende men witte gedaanten te zien  (de Bruyn Blz.8, Hoekstra/Buist Blz.23  &  Sinninghe Blz.86).
Deze grote steen die nu op de markt van Oldenzaal ligt, is ergens vóór het 1642 na nul daar geplaatst, daarvoor lag deze grote steen op een helling van de Tankenberg  (Bruyn Blz.6, Dingeldein Blz.125, Schuyf Blz.290).
De grote steen zou op een klein heidebleekveld bij boerderij Brand gelegen kunnen hebben, waar vroeger ook een put was die nooit droog stond  (Hoekstra/Buist Blz.23  &  EnToen.nu).

Er zou vroeger een processieweg geweest zijn bij de oosthelling van de Tankenberg, in de buurt waar ook de grote steen oorspronkelijk gelegen zou hebben. De top van de Tankenberg draagt alle kenmerken van een cultus- en gerechtsplaats. Volgens een over­le­ve­ring op­ge­te­kend in 1846 zou de bronnimpf Fenne hier in hoog aanzien gestaan hebben. Rond de Tankenberg vinden we dan ook wel negen bronnen! In de regio zijn o.a. een vuurstenen bijl, een Keltische munt en grafheuvels gevonden  (Zie: EnToen.nu).
Ik las in het boek van G.J.I. Kokhuis dat er hoog op de Tankenberg offervuren gebrand hebben en dat er in het nabij gelegen Bentheimer woud offerplechtigheden plaats gehad zouden hebben.
Deze offers zouden aan Wodan en Donar gebracht zijn  (Kokhuis Blz.17).

Bronnen
Rond de Tankenberg zijn verscheidenne bronnen te vinden. Op de foto hiernaast "'t Kraenke" dat weelderig overgroeid is. De wichelroede reageerde in de directe nabijheid van deze bron, dit soort bronnen zijn natuurlijke krachtplaatsen. Het gebied rond de Tankenberg is rijk aan bronnen, er zouden er negen te vinden moeten zijn.

Krachtcentrum
Ik ben een paar keer rond het koepeltje gelopen zo goed als dat ging met de hekjes en de wichelroede reageerde telkens bij de achterzijde van het koepeltje. Toen ik met de wichelroede het koepeltje in liep reageerde deze bij de achtermuur, waar de steen met de tekst van Tacitus geplaatst is. Ik voelde me ook wat bedrukt in het koepeltje. Ik ben in de deuropening gaan zitten voor een meditatie.
Op een gegeven moment werd ik mij gewaar van een groene gestalte, bladerig, mogelijk een bosgeest. Ik kreeg de indruk of ze vroeg of ik de omgeving en/of haar mooi vond. Ze vroeg om een offer.
Ik heb m'n rugzak toen open gemaakt en wat van m'n Radler en een krentenbol achter het koepeltje geofferd. Hier was ze tevreden mee. Ik ging weer in meditatie/trance en ik zag beelden hoe ze als het ware meanderde door de omgeving, ze wás de omgeving.
Ik kreeg de naam Fenna of Fenne door. Ze was groen/bruin, met bladeren, een soort van bosgeest, ze was één met de omgeving. Later las ik dat Fenne en bronnimf is, wat beter klopte met het meanderen. Wellicht wat vaag, maar zo ging de meditatie. Mogelijk beinvloed door opgedane intellectuele kennis (ik kon de naam Fenne al in connectie met de tankenberg).
De Tankenberg is voor mij duidelijk het domein van de bronnimf Fenne; de Godin Fenne die aanwezig is in dit hele gebied. De naam Fenne betekend "moedige beschermster" en ook "moerasland" en "weiland"
 (Bronnen: Encyclo.nl,  Etymologiebank.nl  en  Wikipedia - Nimf).

M'n bezoek aan de Tankenberg was een indrukwekkende ervaring. Op Dinsdag 1 Juni 2021 ben ik nogmaals naar de Tankenberg en het natuurgebied in en rond Landgoed Egheria geweest.
Lees hier m'n verslagje.

Martin Roek