Krachtplaatsen in Nederland en België

  De Lambertuskerk te Veghel

De Lambertuskerk ligt aan de Deken Van Miertstraat 2 in Veghel  (zie OpenStreetMap.org).
De kerk is een rijksmonument.
Voor de ingang van de kerk zien we een labyrint  (Zie ook: bhic.nl).
Een kenmerk van dit labyrint is dat het één ingang heeft en één pad dat al kronkelend naar het midden gaat. Geen doodlopende zijpaden, je kan er niet in verdwalen. Het oudste labyrint dat men gevonden heeft staat op een kleitablet en is 3200 jaar oud  (Wikipedia).
Het labyrint was deel van een oude inwijdingsweg, met het volgen van het labyrint maakte men een reis naar binnen.
Een labyrint voor de ingang kon dienen om negatieve invloeden te weren, bijvoorbeeld trollen hadden een hekel aan de kronkelpaden van het labyrint zodat ze niet naar binnen gingen.
In de Kathedraal van Chartres ligt binnen in de kerk een groot labyrint, die gelovigen blootsvoets kunnen lopen. Zodoende heeft men het labyrint getracht te kerstenen.

Lokatie van de Lambertuskerk
Bij de Scheifelaar 45/46 vondt men urnen en crematieresten uit de ijzertijd en de Romeinse tijd. Mogelijk lag hier een oud grafveld of een grafheuvel, die later gekerstend is door deze als Christelijke begraafplaats te gebruiken en hier een eerste kerkje bij te bouwen  (zie op dit kaartje bij nr.1).
De oudste vermelding van de Lambertuskerk komt uit 1310, die aan de andere kant van de markt stond op de plaats van de huidige bibliotheek  (zie op dit kaartje bij nr.2).
In 1634 werd het Katholieke geloof door de Staten-Generaal verboden en kwam de kerk in het bezit van protestanten. Na 1672 werd het Katholieke geloof enigsinds gedoogd en bouwde men op de grond van kasteel Frisselstein in 1672 een schuurkerk. In 1822 kregen de Katholieken de Oude Lambertuskerk weer terug in bezit en gebruikten ze deze kerk tot in 1863.
De Oude Lambertuskerk werd echter te klein zodat men in 1853 besloot een nieuwe kerk te gaan bouwen. De huidige Lambertuskerk werd op de lokatie van de eerder genoemde schuurkerk gebouwd tussen 1856 en 1862 en werd in 1863 in gebruik genomen  (zie op dit kaartje bij nr.3).
De Oude Lambertuskerk werdt vervolgens in 1863 gesloopt, de toren was echter eigendom van de gemeente zodat deze nog bleef staan tot in 1874.
 (Bronnen:  v.Asseldonk Blz.105-110, 261, 270-273,  FranciscusparochieMeierijstad.nl,  oudzijtaart.nl - eerste kerk,  oudzijtaart.nl - grafheuvel  en  Wikipedia).

Krachtcentrum
Hoewel de kerk op een locatie staat waarop pas sinds 1672 een kerk stond, blijkt deze wel op een krachtplaats te zijn gebouwd. Voorheen behoorde de grond tot het kasteel Frisselstein, dat ongeveer 100 meter ten westen van de huidige kerk stond bij Frisselsteinstraat 2  (zie OpenStreetMap.org).
Ik ben met de wichelroede rond de kerk gelopen. De wichelroede sloeg sterk uit aan de zijkant achteraan voorbij het midden, achter de kerk en ook aan de andere zijkant op dezelfde hoogte als aan de andere kant van de kerk. Vooraan bij de ingang van de kerk gaf de wichelroede geen enkele reactie, hoewel ik hier, bij het labyrint, wel een reactie verwacht had.
De kerk was open doch alleen het deel bij de ingang was toegankelijk. Ik was natuurlijk nieuwsgierig hoe het gebied rond het priesterkoor en het altaar het zouden doen met de wichelroede, ongeveer op die hoogte sloeg buiten immers de wichelroede sterk uit. Doch binnen was alleen het achterste deel van de kerk toegangelijk, de rest was met een hekwerk afgesloten. De foto in de kerk hiernaast is door het hekwerk heen genomen.
De kerk staat dus zeker op een krachtplek. Ik ontdekte dat ook Hans Jilesen uit Veghel het krachtcentrum rond het altaar plaatst  (zie Leylijnen.com)  en van een bekende vernam ik dat die het krachtcentrum nog iets verder achter de kerk voelde. Ik had echter niet echt een connectie met deze plek. Mogelijk ook omdat deze aan een drukke winkelstraat lag (de markt).

Leylijn?
De Lambertuskerk zou op een kaarsrechte Leylijn staan die vanaf de Oude Toren in Nederwetten naar de Lambertuskerk in Haren loopt en die precies het altaar van de Lambertuskerk in Veghel zou doorkruizen  (Zie op Leylijnen.com).
Men zou dan in 1672 bewust deze lokatie hebben uitgekozen omdat hier een leylijn zou lopen
(Dat was dus niet de Deken van Miert, geb.1801 - overl.1870).
Doch wanneer ik een lijn trek van de Oude Toren in Nederwetten naar de Lambertuskerk in Haren, loopt de lijn op mijn kaart een paar straten verder, ruim 100 meter verwijderd van de Lambertuskerk in Veghel. Op de kaartjes hiernaast zie je de Lambertuskerk van Veghel met de Leylijn. Wanneer je kaarten met een grote schaal gebruikt lijken bepaalde krachtcentra op één lijn te liggen, doch wanneer je steeds meer inzoomt naar een kleinere schaal blijken deze vaak ver van de betreffende lijn te liggen. Ook wanneer je rekening houdt met de bolling van de Aarde blijkt op Google Earth de lijn op minstens 100 meter afstand van de Lambertuskerk te lopen. Leylijnen zijn een door mensen bedacht fenomeen waarbij men zoekt naar oude Heilige plaatsen die op een rechte lijn uitgelijnd liggen. Vaak is dit gebaseerd op bepaalde hemellichamen (sterren­beelden, waar komt de zon op, enz.). Astro-archeologie is heel interessant en komt af en toe zeker aan bod op deze website. Doch van de theorie rond Leylijnen klopt helaas niet zoveel zoals je hier ook ziet, met Leylijnen houdt ik me daarom niet bezig. Zie ook: Wat zijn krachtcentra?

Martin Roek