Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be
Het Solse Gat bij Putten
Je vindt het Solse Gat bij de kruizing van de Laak en de Solse Passage in Putten
(OpenStreetMap.org).
Het Solse Gat is ontstaan tijdens de laatste ijstijd, ruim 15.000 jaar geleden.
Met het ijs werdt een flinke klomp ijs meegevoerd die tussen de door het ijs opgestuwde grond terecht kwam.
Na het smelten van deze grote klomp ijs in de grond bleef er zodoende een grote kuil achter.
Onderin het gat ontstond een moerassige poel doordat het grondwater door het aanwezige leem niet goed kon wegvloeien.
Doordat in latere tijden boeren hier leem afgroeven is het Solse Gat groter geworden. Heden meet het Solse Gat zo'n 20 bij 40 meter
en staat er vaak water in.
Bij het Solse Gat heeft men akkers uit de ijzertijd ontdekt en men heeft in de onmiddelijke omgeving grafheuvels gevonden.
Mogelijk komt de naam het 'Solse Gat' van de Germaanse zonnegodin Sól.
(Bronnen:
Schuyf Blz.249-252,
Historiek.net,
Nissaba.nl,
Wikipedia - Sól
en Wikipedia - Solse Gat).
Bomen werpen schaduwen als karrensporen naar het verzonken klooster
Mythen en Sagen
Een sage vertelt dat in een beuk bij het Solse Gat een witte juffer woonde, die daar zat te spinnen en een schat bewaakte.
Alleen degene die bij volle maan zonder te spreken de schat uit het gat opgroef, kon deze bezitten. De witte juffer lijkt hier een
oude Godin te zijn die met leven en dood van doen heeft (het spinnen, de levensdraad, het lot), waarbij de schat voor
een vruchtbaar leven staat.
In verschillende bronnen kom ik dezelfde verhalen tegen over dat er vroeger op de plaats van het Solse Gat een
kerk of een klooster zou hebben gestaan. De monniken zouden zich te buiten zijn gegaan aan buitenissige feesten waardoor
het klooster op een gegeven moment door de Aarde verzwolgen werd. Soms kon je tijdens een volle maan rond
middennacht nog de kloosterklokken horen luiden. Soms zou het klooster zelfs nog even naar boven komen,
om daarna weer te verzinken.
Er is een verhaal waarin vertelt wordt dat vroeger hier Thor, Freya en Donar vereerd
werden en dat de monniken van het klooster op een gegeven moment de oude Goden weer gingen vereren.
Toen er ter ere van de oude Goden een groot feest in het klooster was, greep de jaloerse God van de Christenen in
en liet het klooster in de aarde verdwijnen. Bij volle maan kan men de monniken soms horen zingen, luister er dan
niet naar en maak dat je wegkomt, want anders word je samen met hen en samen met het klooster door de aarde verzwolgen.
Soms zou het klooster bij volle maan weer naar boven komen, mogelijk dat wanneer de mensen in de toekomst andermans religie
kunnen respecteren het klooster definitief naar boven komt.
Het is echter onwaarschijnlijk dat er bij het Solse Gat ooit een klooster gestaan heeft, er zijn geen archeologische vondsten gedaan
die hier aanwijzingen voor geven. De verhalen suggeren dat hier in pre-christelijke tijden mogelijk een heidense cultusplaats
geweest zou kunnen zijn. In de zeventiende eeuw werdt het Solse Gat nog gebruikt als vergaderplaats rond het malen van
het Putterbos, deze vergaderingen werden rond 1606 naar de kerk van Putten verhuist. Ook deze traditie wijst op een oude
heidense heilige plaats waar men pleegde samen te komen en waar men over bepaalde zaken beslissingen nam,
mogelijk een Ding plaats.
(Bronnen:
Ganzeboom Blz.107-113,
Gazenbeek, bloemlezing, Blz.87-92,
Schuyf Blz.249-252,
Sinninghe Blz.135-136,
Verkerk & Loots Blz.34-37,
vd.Wall Perné Blz.85-88,
Verhalenbank.nl
en Wikipedia)
Krachtplaats
Verschillende bronnen vermelden dat het Solse Gat een sterk krachtcentrum zou zijn, dus een goede reden om hier zelf
eens te gaan kijken. (Zie:
Ganzeboom Blz.107-113
en Verkerk & Loots Blz.34-37).
Eind Maart 2021 ben ik naar het Solse Gat geweest, deze plaats ontlokte meteen al een wouw gevoel toen ik deze zag.
Het Solse Gat voelde als zeer prettig aan, een beschutte plaats tussen de bomen, een drinkplaats en bron van leven
voor de dieren, een plaats met een fijne sfeer wanneer je hier aankomt. Nadat ik de omgeving op me in had laten werken
en ik foto's gemaakt had, ben ik met de wichelroede rond het Solse Gat gaan lopen. De wichelroede wees zodra ik deze ter
hand had genomen al in de richtig van het Solse Gat, en bleef dat doen terwijl ik helemaal rond het Solse Gat liep.
Ook vanaf een wat grotere afstand bleef m'n wichelroede naar het Solse Gat wijzen.
Dit was inderdaad een sterk krachtcentrum!
Vlakbij het Solse Gat lag een grafheuvel omgeven door een 'kring' bomen, ook deze grafheuvel bleek een krachtplaats te zijn.
Ik kreeg sterk de indruk dat het hier om een oud sacraal gebied ging, een oude heilige plaats.
Het Solse Gat ligt in een mooi natuurgebied, wanneer je in de buurt bent kan ik een bezoek zeer aanbevelen!
