Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be

  Grafheuvels en Bloedsteen bij Kernhem, Ede

Je vindt het landgoed Kernhem aan de Kernhemseweg in Ede  (Zie OpenStreetMap.org).
De bloedsteen vindt je midden op de Doolhoflaan, vanaf de Kernhemseweg bij het landgoed Kernhem ga je de Doolhoflaan in en je komt dan vanzelf bij de bloedsteen en de grafheuvel, die vlak bij elkaar liggen  (Zie OpenStreetMap.org).   Even verderop op de Ederheide heb je een heuvelrug genaamd de Drieberg met vijf grafheuvels  (Zie OpenStreetMap.org).

Het hedendaagse landhuis Kernhem werd in 1803 gebouwd op de fundamenten van een middeleeuws kasteel met dezelfde naam. Het oudste verslag waarin dit kasteel genoemd wordt is een rekening voor het beheer van Kernhem over de jaren 1410-1414. Kernhem lag op een strategisch belangrijke plek en was een hofgoed van de hertog. In 1426 werd het in leen gegeven aan Udo van Meekeren, met de bijnaam die Boese. Tot in 1970 is Kernhem altijd in bezet geweest van een adellijke heer.
Deze rentmeesters woonden meestal niet zelf op Kernhem maar verhuurden het regelmatig. Een bekende huurster was Anna-Maria Moens die hier van 1817 tot 1832 een zeer succesvolle kost­school in vestigde voor jongens en meisjes. Anna Maria Moens was zo succusvol dat ze zonder enige opleiding gevolgd te hebben toch onderwijsbevoegdheid kreeg! Na haar dood in 1832 bleef Kernhem nog tot in 1838 een kostschool, doch het niveau daalde waarna men besloot de kostschool te sluiten.
In 1970 kwam Kernhem in eigendom van de gemeente Ede. Met de bouw van het hedendaagse land­huis Kernhem in 1803 werdt er ook een park rondom het landhuis aangelegd, restanten hiervan zijn de Hanenburg of berg waarop een theekoepeltje gestaan heeft omgeven door een vijver en even verderop een vijver genaamd de vissenkom, die ook rond 1803 met natuurlijk grondwater is aan­ge­legd. De Doolhoflaan met het doolhof zijn van voor deze tijd en dateren uit 1732. Het doolhof ligt rond een heuvel, het 'Gravenbergje' genaamd, vernoemd naar de Graaf die het doolhof liet aanleggen. De heuvel zou een oude grafheuvel kunnen zijn, doch dit is nooit door onderzoek bevestigd of ontkracht.
 (Bronnen: Kijlstra Blz.8-9, 27-28, 57,  Schuyf Blz.294-295,  Bezoek-Ede.nl,  Kunst-en-cultuur.infonu.nl,  MijnGelderland.nl,  Schrijversinfo.nl,  Wikipedia Bloedsteen  en Wikipedia Kernhem)



Grafheuvels op de Ederheide
Op de Ederheide vinden we een hoge rug op de heide die men de naam Drieberg heeft gegeven. De naam van deze oude stuwwalkam heeft mogelijk te maken met de grafheuvels die hier bovenop liggen, doch dit blijken er geen drie maar vijf te zijn. De oudste vondsten uit deze grafheuvels zijn vondsten van de Klokbekercultuur (2500-2000 v.nul).  Wanneer men vanaf de Drieberg naar beneden kijkt, zijn met enige moeite kleine rechthoekige veldjes te zien die bekend staan als een Raatakker of celtic field (die niets met de Kelten te maken hebben). Een nederzetting heeft aan de voet van de Drieberg gelegen, men heeft in deze regio tevens vondsten gedaan uit de Romeinse tijd en de Vroege Middeleeuwen.
Ook in het nabij gelegen Kernhem lag een oude woonkern waar eeuwenlang Germaanse boerenfamilies leefden.  (Bronnen: Jager & Smit Blz.129-133,  Kijlstra Blz.6-8,  Wikipedia - Drieberg  en Wikipedia - Raatakker)

Sagen en Legenden
Rond Kernhem en op de Ederheide ziet men soms dwaallichtjes die net zo mysterieus verdwijnen als dat ze verschenen. Er zijn verscheiddene volksverhalen over een Witte Vrouw die ronddwaalt rond Kernhem. Een slachter die bij zijn zwager, die op een boerderij bij Kernhem woonde, langs ging om een varken te slachten, kwam onderweg een Witte Vrouw tegen. Toen hij dichterbij deze vrouw in het wit kwam, bleek hij door haar heen te kunnen kijken alsof ze van matglas was.
Een gepensioneerde hoofdonderwijzer die een avondwandeling maakte bij het Doolhof had een witte gedaante gezien die doodstil bij een boom stond. De Witte Vrouw zou ook bij de Hanenburg gezien zijn, die volgens sommigen doet denken aan een oude grafheuvel. De Witte Vrouw zou ooit op kasteel Kernhem gewoond hebben en waart nog rond op zoek naar haar verloofde die vertrok en beloofde met haar te trouwen wanneer hij terugkwam, doch nooit is wedergekeerd. Het Witte Wief wordt ook wel eens in verband gebracht met Anna-Maria Moens, die in Kernhem een kostschool had en te Kernhem gestorven is.
In de Doolhoflaan ligt een zwerfsteen die tijdens de IJstijd met het ijs is meegevoerd vanuit Scandinavië en die bekend staat als de bloedsteen. Wie met volle maan in deze steen zou prikken, zou bloed te zien kunnen krijgen. Bloedende voorwerpen zoals stenen en beelden zijn bezield, bloed is het symbool van het leven. Deze steen zou dus bewoond kunnen worden door een eeuwenoude geest. De steen zou ooit op de grafheuvel op de Doolhoflaan gelegen hebben, maar moest daar weg omdat de krachten van de steen en de krachten van de grafheuvel mensen die gevoelig waren voor deze energiën zouden kunnen schaden. Volgens sommigen zou de bloedsteen een oude heidense offersteen geweest kunnen zijn...  (Bronnen: Gazenbeek bloemlezing Blz.25-30 en 35-36,  Haan Blz.100-103 en 104,  Kijlstra Blz.58,  Sinninghe Blz.25-26  en  Kunst-en-cultuur.infonu.nl)

Krachtplaats
Woensdag 10 Maart 2021 ben ik naar Ede geweest naar het Landgoed Kernhem. Op de Doolhoflaan kwam ik op een gegeven moment bij de zogenaamde bloedsteen, die midden op de Doolhoflaan lag, vlak voor een grafheuvel rond welke men een doolhof aangelegd heeft en een pad dwars over de grafheuvel. Ik begrijp niet waarom mensen dwars over een grafheuvel een pad aanleggen, ik vindt dit uitermate respectloos. Nadat ik de omgeving verkent had en wat foto's had gemaakt, nam ik de wichelroede ter hand. Deze gaf geen enkele reactie bij de zogenaamde bloedsteen, doch Wicholt Vleer had ronduit negatieve associaties bij deze bloedsteen  (Zie: Vleer Blz.173).
Ik liep verder in de richting van de grafheuvel enkele meters verderop. De grafheuvel gaf een sterke reactie, zodra ik in de buurt kwam wees de wichelroede richting de grafheuvel. Er was een pad rond de grafheuvel, ik volgde dit pad waarbij de wichelroede richting de grafheuvel bleef wijzen.
De grafheuvel ligt op een sterke krachtplaats, ik had hier een goed en positief gevoel, ondanks er een pad dwars over de grafheuvel liep.
Hier vlakbij ligt op de Ederheide een heuvelrug genaamd de Drieberg waarop een vijftal grafheuvels liggen. Dagjesmensen die de heide bezoeken hebben niet door dat het hier om grafheuvels gaat en gaan er bovenop staan om ze als uitzichtspunt te gebruiken. De grafheuvels maakten een wat verwaarsloosde indruk, een bordje met informatie ontbrak. Nadat ik de omgeving wat op me in had laten werken en ik enkele foto's gemaakt had, vertelde de wichelroede dat de grafheuvels nog steeds krachtplaatsen zijn. Het landgoed Kernhem en dit mooie heidegebied zijn zeker een bezoek waard!
Voordat je de grafheuvels gaat bezoeken, lees dan svp dit artikeltje eerst.

Martin Roek