Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be
Lambertuskerk te Heemse bij Hardenberg
Je vind de Lambertuskerk aan het Kerkpad in Heemse bij Hardenberg
(Zie OpenStreetMap.org).
Halverwege de achtste eeuw van onze jaartelling zouden Lebuïnus
en Marcellinus een kerkje gesticht hebben in Heemse.
Dit zou een houten kerkje zijn geweest dat op een Saksische heilige heuvel zou zijn gebouwd, waar men mogelijk ook overleden begroef.
De steen die bij de kerktoren ligt zou een Saksische offersteen zijn geweest uit die periode (Zie foto).
Rond 1200 werd het houten kerkje vervangen door een stenen kerk, in de kerk staat nog een doopvont dat uit die periode dateert.
Men begon in de dertiende of veertiende eeuw ook aan de bouw van de toren bij het kerkje.
In de zestiende eeuw werd het kerkje te klein en begon men in de eerste helft van die eeuw het kerkje te vergroten.
Er werdt een nieuw koor aangebouwd dat hoger werdt dan het middenschip van de bestaande kerk.
De kerk ging rond 1610 over van het Katholicisme naar het Protestantisme.
Gedurende de Tachtigjarige Oorlog
was er weinig onderhoud aan de kerk gepleegd zodat men in de zeventiende eeuw, rond 1686, de kerk ingrijpend verbouwde.
Het middenschip werdt verhoogd en de kerk kreeg ook grotere ramen.
Begin negentiende eeuw is er een consistoriekamer tegen de zijkant van de kerk aangebouwd.
Tijdens grondige onderhouds- en restauratiewerkzaamheden in 1936-1937 werdt het kerkje voor een groot deel wit geschilderd en kreeg het haar huidige uiterlijk.
(Bronnen:
Buist Blz.38,
HistorischeProjecten.nl,
MijnStadMijnDorp.nl,
ReliWiki.nl,
Rijksmonumenten.nl kerk,
Rijksmonumenten.nl kerktoren
en Wikipedia).
Krachtplaats
Donderdag 18 Augustus 2022 ben ik naar Heemse geweest en heb ik de Lambertuskerk bezocht. Het Kerkje is op een rustige lokatie gesitueerd
en oefende meteen al een zekere aantrekkingskracht uit. Na hier even rondgelopen te hebben en foto's gemaakt te hebben, nam ik de
wichelroede ter hand. Voor zover mogelijk ben ik tweemaal rond het kerkje gelopen, waarbij de wichelroede al vanaf enige afstand in de
richting van het kerkje wees. Het krachtcentrum lag wat mij betreft duidelijk bij de achterkant van het kerkje, waar ooit het priesterkoor was.
Wigholt Vleer geeft echter aan dat hij het krachtcentrum bij de toren van het kerkje plaatst.
Bij de zogenaamde Saksische offersteen reageerde de wichelroede helemaal niet, Vleer noemt de steen dan ook helemaal niet.
Rond het kerkje staan genoeg bankjes waarop je even kan gaan zitten om dit krachtcentrum op je in te laten werken tijdens een meditatie.
Bij het kerkje staan ook enkele indrukwekkende bomen!
(Geraadpleegde bronnen: Vleer Blz. 140).
