Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be
Christinakapel en de Brigidakerk / St.Jan de Doperkerk in Wellen
Je vindt de Christinakapel bij de Dorpsstraat 53 in Wellen
(Zie OpenStreetMap.org),
en de Brigidakerk / St.Jan de Doperkerk aan het Dorpsplein in Wellen
(Zie OpenStreetMap.org).
De stenen kerk uit de twaalfde eeuw is vooraf gegaan door een houten kerk.
Het oudste deel van de huidige kerk dateert uit de twaalfde eeuw van onze jaartelling.
In 1490 werd de kerk voor een groot deel verwoest ten gevolge van brandstichting, alleen de toren bleef behouden.
Men herbouwde de kerk in een Gotische stijl. In de vijftiende eeuw werden de linker zijbeuk en het koor gerenoveerd.
Tussen 1490 en 1521 werd de kerk voorzien van twee kruisbeuken en rond 1550 bouwde men de rechterzijbeuk aan de kerk.
De kerk was oorspronkelijk gewijd aan Brigida van Ierland tot in het begin van de achttiende eeuw, daarna werd de kerk aan Johannes (Jan) de Doper gewijd.
In de 16de eeuw werd er een Sint-Janskapel aan de zuidkant van de kerk aangebouwd.
Het zij-altaar aan de noordzijde is aan Brigida gewijd.
(Bronnen:
GeoGidsen.be,
OnroerendErfgoed.be,
Wikipedia)
Christina de Wonderbare
Christina werd rond 1150 geboren in Brustem.
Christina was 15 jaar oud toen haar ouders stierven. Christina bleef met twee zussen in het ouderlijk huis wonen waar ze zich wisten te redden.
Christina stierf voor de eerste keer toen ze 32 jaar oud was. Tijdens de begravenismis in de kerk van Brustem ging ze echter plots rechtop
zitten en vloog als een vogel hoog de kerk in! Familie en aanwezig schrokken en vluchtte de kerk uit. Gedurende haar verdere leven
vloog ze nog wel vaker weg, hoog in een boom, naar een kerktoren of molenwieken om aan de stank van schijnheilige, zondige medemensen
te ontkomen. Voor die werd haar gedrag te gortig zodat ze haar als krankzinnige wilde opsluiten. Christina brak haar ketens en tralies echter
alsof het strootjes waren en vloog wederom weg. Ze verstopte zich ook wel onder het ijs of in een oven, waaruit ze ongedeerd tevoorschijn kwam.
Uiteindelijk werd ze van Hekserij beschuldigd en werd ze slecht behandeld. Op haar lichaam verschenen vanwege de slechte behandeling zweren
die echter genazen door olie die uit haar eigen borsten kwam. Hierdoor werdt ze uiteindelijk erkend (met tegenzin) als (krankzinnige) heilige.
Nadat Christina in het plaatsje Wellen zichzelf in een doopvont gedoopt had hielden de vreemde verschijnselen op.
Christina woonde vervolgens enige jaren bij de kluizenares Jutta in Loon en later woonde ze als non in het Sint-Catharinaklooster te Sint-Truiden.
Dat Christina niet krankzinnig was bleek wel uit het gegeven dat velen haar bezochten voor advies, waaronder hooggeplaatsten zoals ook
Lodewijk II van Loon. Hierbij zou Christina zich nooit
ingehouden te hebben of een blad voor de mond hebben genomen.
In 1223 danwel 1224 stierf ze voor een tweede maal, doch een medezuster kwam bij haar dode lichaam zitten om over haar geestelijke nood te vertellen,
waarop Christina wederom tot leven kwam om haar te helpen. Enkele uren danwel een jaar later stierf Christina voor de derde maal, ditmaal definitief.
Haar laatste sterfdatum zou 24 juli 1224 zijn geweest, dit werdt haar naamdag/feestdag.
Nick Cave heeft een song opgedragen aan Christina the Astonishing.
(Bronnen:
Claes Blz.274-275,
Folkerts Blz.9, 31, 34, 101, 131, 212,
ChristinaMirabilis.com,
HBVL.be,
HeemkundeBrustem.be,
Heiligen.net,
HeiligeninKruisstreek.50webs.com,
OnroerendErfgoed.be,
Standaard.be,
Truiensnieuws.be,
Wikipedia ENG,
Wikipedia NL
en YouTube Nick Cave)
Christinakapel
Het verhaal over Christina stipt dus éénmaal het plaatsje Wellen aan, dat een keerpunt blijkt te zijn in het uitzonderlijke
gedrag van Christina. Het genoemde doopvont zal in de bovengenoemde kerk, toen nog gewijd aan Brigida, gestaan hebben. In 1890 vond men op een
oud kerkhof in Wellen een rond doopvont met een doorsnede van 1 meter en 20 cm diep. Niet echt groot genoeg voor een volwassene
om in te duiken, zoals dat in verschillende verhalen beschreven wordt, tenzij Christina ook
vrouwtje theelepel eigenschappen had.
De huidige Christinakapel staat niet bij de kerk maar zo'n 500 meter verderop aan de Dorpsstraat. Deze Christinakapel is daar in 1877 gebouwd,
op de grens met het gehucht Overbroek. De kapel verving een oudere kapel die in 1857 afgebroken was en vermeld wordt in een atlas van 1844.
Hoever de geschiedenis van de Christinakapel in Wellen verder nog terug gaat heb ik (nog) niet kunnen achterhalen.
(Bronnen:
Folkerts Blz.35,
GeoGidsen.be,
HeemkundeBrustem.be,
Odis.be,
OnroerendErfgoed.be)
Krachtplaats
Zaterdag 6 januari 2024 ben ik naar Wellen geweest om de kerk en de kapel te bezoeken.
Als eerste heb ik de kerk bezocht, deze was open voor bezoekers zodat ik zowel binnen als buiten kon rondkijken en foto's maken.
Omdat ik de enige bezoeker was in de kerk ben ik hier ook met de wichelroede gaan rondlopen. Zowel binnen als buiten wees deze
direct in de richting van de oude kerktoren. Binnen reageerde de wichelroede toen ik de kerktoren binnen stapte en buiten kreeg
ik een reactie vlakbij de kerktorenmuur. De kerktoren staat hier duidelijk op het krachtcentrum en is bovendien ook nog eens
het oudste deel van de kerk dat nog uit de twaalde eeuw stamt!
Na m'n kerkbezoek op het Dorpsplein ben ik naar de Christinakapel aan de Dorpsstraat gegaan.
Het betreft hier een heel klein vrijstaand kapelletje tussen/voor moderne gebouwen.
De foto hieronder van het interieur is gemaakt door een klein venstertje in de groene deur.
De wichelroede reageerde hier wel enigsinds, maar niet sterk. Mogelijk dat het hier om een door mensen gemaakt krachtcentrum gaat;
de energie van devotie gericht en gekoppeld aan dit kapelletje. Op de bankjes vlak voor het kapelletje kan je rustig even gaan
zitten voor een meditatie.
Ziet ge Christina? Neen, zij staat buiten boven op het dak!