Wijze vrouwen en godinnen
en hun sporen in volksgeloof en volksgebruik
Aat van Gilst
Nadat de auteur eerder (in samenwerking met Hans Kooger) Maria, Extase bloed en tranen en Engelen, heiligen en noodhelpers
schreef verschijnt nu in de serie cultuurcuriosa Wijze vrouwen en godinnen.
Aan de hand van volkssprookjes, mythen, sagen, legenden, volksgebruiken, volksgeloof, prehistorische vondsten, taalkunde,
oude literatuur en vergelijkende godsdienstwetenschap heeft de auteur afgeleid dat de (moeder) godinnen van de oudheid in
menig opzicht zijn terug te voeren op de wijze vrouwen uit voorhistorische tijden.
Deze wijze vrouwen of volksmoeders waren de religieuze leiders, de artsen, de rechters, kortom de wijze of vroede vrouwen
met belangrijke functies.
Later zouden hier zowel de vrouwelijke heiligen als ook de heksen uit voortkomen.
Wijze vrouwen en godinnen is een verhelderend werk over een stuk cultuurgeschiedenis dat ook in onze tijd actueel is.
Is er aan het patriarchaat een matriarchaat voorafgegaan?
Als rode draad loopt het sprookje van vrouw Holle door het boek.
Haar functies vinden we onder meer terug in hedendaags volksgeloof en in volksgebruiken met betrekking tot
de verering vna een aantal vrouwelijke heiligen.
In de folklore leven de wijze vrouwen nog voort als 'witte wieven,' waarbij 'wit' wijs betekent.
Aat van Gilst (1929) studeerde Nederlands en werkte onder meer als hoofd afd. bibliografieën bij de
Landbouw Universiteit Wageningen. Hij heeft boeken op zijn naam staan over Sinterklaas, de kerstboom, carnaval
en het paasfeest en publiceerde over folkloristische onderwerpen.
Hij schreef samen met Hans Kooger Maria, extase, bloed en tranen
en Engelen, heiligen en noodhelpers.
(Bovenstaande tekst komt van de achterkant van het boek)